Πιπέρι

Το μαύρο πιπέρι είναι ο ανώριμος πράσινος καρπός του φυτού Piper nigrum. Ο ανώριμος αυτός καρπός συλλέγεται και αποξηραίνεται στον ήλιο και γίνεται μαύρος και σκληρός. Καλλιεργείται κυρίως στην Ινδία, στην Ινδινησία, στην Μαλαισία, στο Βιετνάμ και στην Βραζιλία. Το πιπέρι είναι το πιο εμπορικό μπαχαρικό σε όλο τον κόσμο.

Είναι το βασικότερο μπαχαρικό στις παγκόσμιες κουζίνες. Η πιπερίνη είναι ένα συστατικό που περιέχεται στο πιπέρι και είναι υπεύθυνη για την πικάντικη και καυτερή γεύση του. Χρησημοποιείται σε όλα τα σχεδον τα πιάτα, σαλάτες, σάλτσες, κρεατικά, ψαρικά, λαχανικά, ζυμαρικά. Οταν το χρησημοποιούμε ολόκληρο στην μαγειρική μας, καλό είναι να ρίχνουμε τους κόκκους απο την αρχή του μαγειρέματος. Αλεσμένο να προστίθεται στο τέλος.

Για τις ευργετικές και θεραπευτικές ιδιότητες του πιπεριού μπορούμε να πούμε ότι λόγω της καυτερής γεύσης του, ενδυναμώνει τον οργανισμό και βοηθά στην πέψη. Επίσης αυξάνει την όρεξη και ανακουφίζει από τον τυμπανισμό. Φαρμακευτικά, η πιπερίνη περιέχεται σε αρκετά χάπια για την καταπολέμηση στομαχικών δυσλειτουργιών.

Το κλασσικό μαύρο πιπέρι είναι αυτό που χρησιμοποιούμε κατά κόρον στην Ελλάδα. Προέρχεται από τους καρπούς των φυτών της οικογένειας Piperaceae και η καυτερή του γεύση οφείλεται στο αλκαλοειδές πιπερίνη.
Το μαυροπίπερο ερεθίζει συγκεκριμένους γευστικούς κάλυκες της γλώσσας, που με τη σειρά τους στέλνουν το μήνυμα στο στομάχι και αυτό εκκρίνει υδροχλωρικό οξύ, προετοιμάζοντάς το να δεχτεί την τροφή που καταπίνουμε.

Παράλληλα, αυξάνονται και τα γαστρικά και παγκρεατικά ένζυμα, και κυρίως η χυμοθρυψίνη (ένζυμο απαραίτητο για την πέψη των πρωτεϊνών) καθώς και η λιπάση και τα χολικά οξέα (απαραίτητα για την πέψη τους λίπους). Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα έδειξε αύξηση κατά 40% περίπου των ενζύμων αυτών μετά από κατανάλωση μαυροπίπερου.

Σε περίπτωση που το υδροχλωρικό οξύ δεν εκκρίνεται σε αρκετές ποσότητες στο στομάχι μας, η τροφή δεν μπορεί να διασπασθεί, με αποτέλεσμα να παραμένει για πολύ ώρα εκεί και να γίνεται το υπόβαθρο (η τροφή) για διάφορους μικροοργανισμούς. Αυτοί δημιουργούν αέρια κατά τη διαδικασία που καλείται ζύμωση, με συνέπεια να νιώθουμε έντονο φούσκωμα, δυσφορία και πολλές φορές καούρες (καψίματα). Έτσι λοιπόν ο κλασσικός συνδυασμός του κρέατος με το μαύρο πιπέρι είναι ενδεδειγμένος καθώς διευκολύνεται η πέψη του λίπους και των πρωτεϊνών του.

Το μαύρο πιπέρι έχει πολύ σημαντικές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, που οφείλονται στο στην πιπερίνη αλλά και σε ένα φυτοχημικό που περιέχει, την κουρκουμίνη. Η κουρκουμίνη έχει επίσης και αντιβακτηριακές ιδιότητες, γεγονός που το καθιστά ιδιαίτερα σημαντικό για τη διατήρηση της καλής υγείας του γαστρεντερικού συστήματος.
Το μαυροπίπερο, όπως και τα περισσότερα μπαχαρικά, σχετίζεται με μείωση του κινδύνου εμφάνισης του καρκίνου του παχέως εντέρου και του προστάτη. Είναι χαρακτηριστικό οτι στην Ινδία, τη χώρα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση μπαχαρικών, παρατηρούνται τα χαμηλότερα ποσοστά καρκίνων αυτού του τύπου. Μάλιστα, η κατανάλωση κρέατος, που πιθανώς να σχετίζεται με την καρκινογένεση, αντισταθμίζεται με την παράλληλη κατανάλωση μπαχαρικών.

Διατροφικό προφίλ

Το μαύρο πιπέρι παράλληλα αποτελεί εξαιρετική πηγή:

• Σιδήρου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 5% της ποσότητας που χρειαζόμαστε ημερησίως και
• Μαγγανίου, καθώς ένα κουταλάκι του γλυκού μας δίνει περίπου το 8% της απαραίτητης ημερήσιας ποσότητας.